بررسی اثرات استرس قبل از تولد (بیحرکتی) بر میزان گلوکز خون و وزن بدن در رت های نر بالغ نژاد ویستار

حفظ غلظت پلاسمایی گلوکز، بعنوان مهمترین ماده سوختنی سلولهای مغزی که حداقل 95 درصد انرژی مورد نیاز آنها را فراهم می کند، از اهمیت حیاتی بالایی برخوردار است . مکانسیمهای عصبی و هورمونی پیچیده ای در تنظیم قند خون شرکت دارند. کبد، بخش درون ریز پانکراس و بخش مرکزی غذه فوق کلیوی از اندامهای مهم در این روند هستند. هسته های هیپوتالاموسی و برخی از میانجی های عصبی نیز در تنظیم قند خون، تغذیه و تنظیم وزن بدن نقش مهمی ایفا می کنند. با توجه به اینکه استرس اثرات گوناگونی از جمله اثرات بیولوژیکی، مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، رفتاری و تراتولوژیکی دارد، به منظور تعیین تاثیر استرس قبل از تولد بر میزان گلوکز خون و وزن بدن موش (رت) پژوهش حاضر انجام گردید. تحقیق به روش تجربی روی موشهای نر (رت) انجام گردید. با توجه به تحقیقاتی که تا کنون انجام شده است و یافته های بدست آمده در این پژوهش می توان چنین تفسیر نمود که استرس پیش از تولد با افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس - هیپوفیز - ادرنال (hpa) باعث افزایش فعالیت سطوح گلوکوکورتیکوئیدها در خون رت ها در خون رت های نر بالغ و در نهایت کاهش تعداد گیرنده های آنها در هیپوتالاموس و تضعیف اثر مهارهای این هورمونها بر ترشح هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین (crh) شده است و لذا غلظت کورتیزول و کوتیکوسترون بطور دراز مدت بالا باقی مانده و با تجزیه بافت چربی و پروتئینها باعث افزایش دراز مدت گلوکز خون گردیده است . همچنین استرس پیش از تولد احتمالا با افزایش اندورفین های دورن زا و کاهش گیرنده های اوپیوئیدی و گابا، اثر مهاری او پیوئیدها و گابارا بر ترشح crh و گلوکان تضعیف نموده و باعث افزایش گلوکز خون شده است . از طرفی سطوح بالای crh از طریق افزایش فعالیت سمپاتیکی هسته میانی شکمی هیپوتالاموس (vmh) و تاثیر بر پانکرانس و کبد و مدولاب ادرنال گلوکز خون را افزایش و با تاثیر بر مرکز سیری در هسته vmh و کاهش اشتها وزن بدن را کاهش داده است . کاهش وزن بدن و افزایش گلوکز خون در گلوکز خون در گروه تجری 1 احتمالا توسط کاتکول آمین ها میانجیگری می شود.